Luchtdichtheidstest (blowerdoortest)

Hoe kan de luchtdichtheid van een gebouw bepaald worden?
(luchtdichtheidstest)

De luchtdichtheid van de gebouwschil heeft een belangrijke invloed op de energetische performantie van het gebouw. Een beperkte luchtdichtheid zorgt er over het algemeen ervoor dat de warme binnenlucht ongecontroleerd naar buiten kan ontsnappen. Op een winderige dag, onder invloed van de luchtdruk, kan de warme lucht van een ruimte meerdere keren per uur vervliegen. 

De mate waarin de schil luchtdicht is kan opgemeten worden met behulp van een blowerdoortest; deze wordt uitgevoerd per wooneenheid. De luchtdichtheidstest kan volgens twee methodes uitgevoerd worden. De methodes verschillen in de behandeling van de aanwezige schilopeningen. Methode A is de toestand zoals er in gewoond wordt, bepaalde kleppen en doorboringen kunnen gesloten worden maar worden niet afgetapet. Bij methode B worden alle openingen zoals ventilatieopeningen, dampkap, droogkast, enzovoort afgedicht met speciale ballonnen en plakband.

Bij nieuwbouw wordt aan luchtdichtheid over het algemeen voldoende aandacht besteed. De klemtoon ligt doorgaans sterk op de opbouw van de schil, maar doorboringen voor technieken of om constructieve redenen kunnen de luchtdichtheid teniet doen. De afwerking van de doorboringen dient dus steeds met grote zorg te gebeuren. 

Het streven naar een hoge luchtdichtheid zal een grote impact hebben op het E-peil van het gebouw.De waarde voor de luchtdichtheid wordt afgelezen bij een drukverschil tussen de binnen- en buitenomgeving van 50 Pascal. Het gebouw kan hierbij in onder- of in overdruk staan en het drukverschil wordt verwezenlijkt door de ventilator. Hoe groter het debiet dat de ventilator moet leveren om het verschil in stand te houden, hoe slechter het resultaat.

Een luchtdichtheidstest kan gebruikt worden om:
  • het lekdebiet van een gebouw of een gedeelte van dat gebouw te bepalen
  • de relatieve luchtdoorlatendheid van gelijkaardige gebouwen of gebouwdelen te vergelijken.
  • de oorzaken van lekken te identificeren en aan te pakken. 

Rooktest

Bij de start van de test is er nog geen indicatie waar de lekken in het gebouw zich juist bevinden. Om dit te weten te komen kan de luchtdichtheidstest in een eerste fase gecombineerd worden met een rookstaafje of een rookmachine. Door de turbulentie van de rook na te kijken op kritische plaatsen kunnen lekken opgespoord worden.

Infrarood-thermografie (warmtecamera)

De luchtdichtheidstest kan ook gecombineerd worden met een thermische camera. Door het gebouw ongeveer een half uur in onderdruk te plaatsen, koelen de plaatsen waar zich luchtlekken bevinden sterk af. Met behulp van de thermische camera kan spontaan gezocht worden waar de lekken zich bevinden. Bij het aanpakken van de lekken kan op die manier gefocust worden op de meest opvallende zones.
Zoeken